Dystrybucja ubezpieczeń – nowa ustawa o dystrybucji ubezpieczeń

Z dniem 23 lutego 2018 r. wchodzi w życie ustawa o dystrybucji ubezpieczeń.

 

 

Określa ona zasady wykonywania działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz dystrybucji reasekuracji.

 

Ustawa wdraża do polskiego porządku prawnego przepisy dyrektywy unijnej w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (tzw. dyrektywa IDD), która zaostrza wymogi dla sprzedawców ubezpieczeń. Nowa ustawa zastąpi dotychczasową ustawę o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

Zgodnie z ustawą o dystrybucji ubezpieczeń, ochronę klienta zawierającego umowę ubezpieczenia wzmocnią przepisy odnośnie obowiązków informacyjnych. Klient ma otrzymywać odpowiednie informacje o produkcie ubezpieczeniowym i dystrybutorze ubezpieczenia.

Przed zawarciem umowy agent poinformuje klienta o charakterze wynagrodzenia otrzymywanego w związku z proponowanym zawarciem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej. W szczególności informuje, czy agent otrzymuje:  honorarium płacone bezpośrednio przez klienta, prowizję dowolnego rodzaju uwzględnioną w kwocie składki ubezpieczeniowej, inny rodzaj wynagrodzenia, czy wynagrodzenie stanowiące połączenie rodzajów wynagrodzenia.

 

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń zobowiązuje agenta oferującego ubezpieczenie uzupełniające do powiadamiania klienta, czy działa na rzecz jednego czy wielu zakładów ubezpieczeń oraz poinformowania go o firmach zakładów ubezpieczeń, na rzecz których wykonuje on działalność agencyjną.

Odtąd klienci będą korzystać z jednakowej ochrony niezależnie od różnic pomiędzy kanałami dystrybucji ubezpieczeń. Dystrybutorami ubezpieczeń będą pośrednicy ubezpieczeniowi oraz zakłady ubezpieczeń.

Ustawa wprowadza zakaz sprzedaży krzyżowej.