Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2016r., darowizna udziału we współwłasności rzeczy ruchomej przez jednego z dwóch współwłaścicieli na rzecz drugiego powoduje – jeżeli umowa darowizny nie stanowi inaczej- przejście na obdarowanego uprawnienia do odstąpienia od umowy sprzedaży, na podstawie której doszło do nabycia współwłasności rzeczy.
W uzasadnieniu Sąd Najwyższy zważył m.in, że „uzyskanie uprawnień z rękojmi wobec pierwszego sprzedawcy nie pogarsza jego sytuacji, w zakresie odpowiedzialności z tytułu rękojmi za wady rzeczy, ze względu na utrzymanie ograniczenia tej odpowiedzialności w czasie liczonym od dnia wydania rzeczy pierwszemu nabywcy, a jednocześnie lepiej chroni potrzeby kolejnego nabywcy rzeczy, gdyż wówczas, także w ramach rękojmi (art. 560 § 1 zd. 2 oraz art. 561 § 1 i 2 k.c.) nabyta rzecz może być naprawiona lub wymieniona na wolną od wad.”
Sąd Najwyższy uznał, że „słusznie przyjmuje się, że celem umowy sprzedaży, a także innych umów zobowiązujących do przeniesienia własności jest również przelew wszystkich uprawnień z rękojmi i gwarancji (art. 56 i 65 k.c.).”
Ponadto, zdaniem Sądu Najwyższego przedstawione przez niego stanowisko jest w pełni uzasadnione ze społecznego punktu widzenia, zaś odmienne stanowiłoby niczym nie usprawiedliwione uprzywilejowanie sprzedawcy. W razie zbycia przez nabywcę rzeczy osobie trzeciej, sprzedawca zostawałby bez uzasadnienia zwolniony z obowiązków płynących z rękojmi.