W uchwale z dnia 29 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II CSK 596/14) Sąd Najwyższy przyjął, że pisemne uzasadnienie rozstrzygnięcia i ustne motywy podane po wydaniu wyroku nie powinny się różnić. Jednak ustne motywy rozstrzygnięcia pozostają ostatecznie bez wpływu na treść i wykładnię pisemnego uzasadnienia orzeczenia sądu.
Pytanie skarżącego dotyczyło, czy istotna rozbieżność między zasadniczymi powodami rozstrzygnięcia podanymi ustnie po ogłoszeniu sentencji wyroku a pisemnym uzasadnieniem wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej. W kwestii rozbieżności w uzasadnieniach Sąd Najwyższy uznał, że skarżący ma rację twierdząc, że pisemne uzasadnienie orzeczenia nie powinno w zakresie zasadniczych powodów rozstrzygnięcia odbiegać od uzasadnienia ustnego, jednak ustne motywy rozstrzygnięcia nie mają wpływu na wynik rozpoznawanej sprawy, a zarazem powstanie rozbieżności między ustnym a pisemnym uzasadnieniem nie stanowi podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.