Podstawa powództwa o ustalenie istnienia stosunku prawnego wynikającego z uchwały rady nadzorczej

Art. 189 k.p.c. jest podstawą powództwa o ustalenie istnienia (bądź nieistnienia) stosunku prawnego wynikającego z uchwały rady nadzorczej spółki kapitałowej- stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 3 kwietnia 2014 r., sygn. V CSK 300/2013.

Sąd Najwyższy, powołując się na dorobek doktryny, w uzasadnieniu wyroku wyjaśnił, że skoro powództwo o ustalenie jest jedynym instrumentem jurydycznym eliminacji wadliwej uchwały rady nadzorczej z obrotu prawnego, to zakres żądań możliwych do sformułowania na podstawie art. 189 k.p.c. musi obejmować zarówno żądanie ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego będącego (niebędącego) następstwem powzięcia uchwały przez radę nadzorczą, jak również żądanie stwierdzenia nieważności tej uchwały, zwłaszcza, że pierwsze z obu wymienionych żądań wynika wprost z brzmienia omawianego przepisu.

Brak zatem przepisów będących podstawą do wytoczenia innego powództwa, zmierzającego do eliminacji wadliwej uchwały rady nadzorczej z obrotu prawnego, a zatem uznanie art. 189 k.p.c. za wyłączny instrument ochrony prawnej w omawianym zakresie, uzasadnia, także z punktu widzenia wymogów celowościowej wykładni, szerszą interpretację tego przepisu, a nie ograniczanie jego zastosowania wyłącznie do powództw o stwierdzenie nieważności uchwały rady nadzorczej.