Decyzja o obowiązku zwrotu nienależnego świadczenia z ubezpieczeń społecznych nie będzie mogła zostać wydana później niż w terminie 5 lat od ostatniego dnia okresu, za który pobrano nienależne świadczenie – 14 grudnia 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 6 października 2016 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. poz. 1921)
Ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych nakłada na osobę, która pobrała nienależne świadczenie z ubezpieczeń społecznych, obowiązek jego zwrotu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie. Dotychczas zgodnie z art. 84 ust. 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, nie można było żądać zwrotu nienależnie pobranych świadczeń za okres dłuższy niż ostatnie 12 miesięcy, jeżeli świadczeniobiorca zawiadomił ZUS o okolicznościach, które spowodowały ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty, a mimo to były one nadal wypłacane. W pozostałych wypadkach nie można żądać zwrotu kwot nienależnie pobranych emerytur, zasiłków i rent za okres dłuższy niż 3 lata.
Obowiązujące przepisy, wskazując okres, za jaki można żądać zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, nie określają terminu, po upływie którego organ rentowy nie może domagać się zwrotu tego świadczenia. Ustawodawca przyjął 10-letni okres przedawnienia dla dochodzenia roszczeń z tytułu nienależnie pobranych świadczeń, jednak bieg tego terminu liczy się od dnia uprawomocnienia się decyzji zobowiązującej do zwrotu należności.
Ustawa zmieniająca wprowadziła termin na wydanie przez organ rentowy decyzji o obowiązku zwrotu nienależnego świadczenia z ubezpieczeń społecznych. Decyzja ta nie będzie mogła zostać wydana później niż w terminie 5 lat od ostatniego dnia okresu, za który pobrano nienależne świadczenie.
Menu
